Ons Pronkstuk over Robert van de Ven

Robert, hij die de mentale grens durft te passeren
Wij zeggen vaak dat fit20 topsport is. Daar kun je over discussiëren. Is topsport gerelateerd aan
‘acteren op het allerhoogste niveau’? Nee, dan is fit20 geen topsport, want we kunnen onmogelijk
het allerhoogste niveau definiëren en zijn er niet op uit om een onderlinge strijd –de essentie van
topsport- aan te wakkeren met klassementen. Toch zeggen we dat het topsport is, en dat blijven we
zeggen. Omdat wij topsport interpreteren als het absoluut maximale presteren op ieders niveau.
Omdat wij topsporters herkennen in mensen die inzien dat de mentale beperking soms ver af ligt van
de fysieke. Met andere woorden: ons hoofd capituleert eerder dan ons lichaam. Durf je bij fit20 de
mentale blokkade te doorbreken en echt je fysieke grens –het pure spierfalen- te zoeken? Dan ben je
een topsporter. Basta.
Zoals Robert van de Ven, een midden dertiger. Hardloper in de winter, fietser in de zomer. Hij is fit,
geen twijfel. Maar, zegt hij zelf: het lichaam mag wat krachtiger worden. Hij wil zijn core stability
versterken. Hij wil met fit20 aan de gang. En dus doet hij dat, startende precies één jaar geleden. Elke
maandag stapt Robert sindsdien binnen om 8.20 uur ‘s ochtends. Altijd goed gehumeurd, maar met
frisse tegenzin. Hij weet dat het pijn gaat doen, maar… no pain no gain. Robert gaat volle bak. Zijn
enigszins frêle lichaamsbouw is niet geheel in lijn met zijn prestaties. Hij kan doseringen aan die
menig breedgeschouderde kerel niet aan kan. Om één reden. Robert gaat voluit. Maar dan ook echt.
Soms blijft hij zes, zeven weken op een gewicht “hangen”. Soms acht of negen. En dan opeens, trekt
hij die extra herhaling, die twee weken eerder nog onmogelijk leek, eruit. Op wilskracht en
gecombineerd met een mooie uitvoering. Hij is de personificatie van wilskracht. Omdat hij de
mentale blokkade durft te omzeilen. Robert laat zijn lichaam (‘waar ik steeds meer definitie merk’)
bepalen.
Inzet:
Robert beseft dat het hoofd eerder capituleert dan het lichaam en doorbreekt wekelijks zijn mentale
blokkade.
Een paar weken terug resulteerde dat in een mindere prestatie op één van de apparaten. De avond
ervoor had Robert een darttoernooi gehad. ‘Met een biertje erbij’. Moet kunnen, maar wie echt de
grens opzoekt, wie verder durft te gaan dan 95 procent, moet de fysieke rekening betalen bij de
minste of geringste “zondiging”. Een eyeopener voor hem. ‘Onvoorstelbaar dat het meteen tot een
mindere prestatie leidt’, zei hij. ‘Dat biertje neem ik dus ook niet meer de avond van tevoren, ik wil
hier gewoon alles maar dan ook echt alles eruit halen. Neem ik de avond ervoor geen eiwitshake
merk ik ook dat de spieren minder aankunnen’. Hij legt de vingers onbedoeld op een ander
topsportfacet. Details, that’s were it’s all about.
Bij fit20 zijn we deze topsporter dankbaar. Bij onze studio in Rotterdam Overschie, waar hij inmiddels
vier collega’s naartoe stuurt. Samen met zijn compagnon Rob bekostigt hij vanuit hun bedrijf Unique
Safety Products de trainingen. ‘Omdat we vitaliteit belangrijk vinden en die 20 minuten trainen op
afspraak resultaat garanderen, omdat onze mensen het vol blijven houden’, verklaart hij de keuze.
Ook bij fit20 Rijswijk zingt de naam Robert van de Ven al rond. Zijn vrouw Laurian traint er (‘ze kijkt er
telkens weer enorm tegenop, maar heeft er heel veel aan’). Maar niet alleen Laurian. Ook drie
anderen die hij er heeft aangebracht. Net als een nieuwe fit20’er bij de studio in Den Haag en één in
het centrum van Rotterdam. En na dit verhaal misschien wel bij fit20 Leeuwarden, Goes en
Nijmegen. Ondertussen predikt Robert overal waar hij komt het fit20-evangelie. De hele wereld zou
aan fit20 moeten doen, vindt hij. ‘Dan zouden de mensen een stuk gezonder zijn’.
Hoog tijd dat we hem wederkerig eens in het zonnetje zetten. Hoe je dat bij een topsporter
–prestatie gedreven- kunt doen? Zijn prestatie centraal zetten, wat erop neer komt dat we met
plezier zijn fabelachtige progressiegrafiek aan de wereld presenteren. Als dank én passend
eerbetoon.